حدود ۳ سال پیش با همسرم نامزد شدم و ۱.۵ سالی هم هست که ازدواج کردیم. از روز خواستگاری با مادر شوهرم مشکل پیدا کردم چون از همان اول با نیش زبان و تحقیر من جلو آمد. مثلا میگفت دختر خوب زیاده اما پسر خوب کم! و... این سخنانش باعث شد نتوانم با وی ارتباط خوبی برقرار کنم و بعدها فهمیدم غرور و خود بزرگ بینی جزو اخلاق ایشان است. ولی چون شوهرم مرد خوبی بود و اطرافیان گفتند با مادرش که نمیخواهی زندگی کنی قبول کردم ازدواج کنم؛ غافل از اینکه مادر شوهرم بچه ها و شوهرش را هم زیر سلطه خودش دارد.